اوہلے بہہ اساں گِن گَولی
کنکاں نِسر گئیاں
ہے گل کرن دا ویلا کیتیاں وِسر گئیاں
پانی وِک مُکیا
واء وِک مُکنی اے
جُلو کرئیے کوئی سَلاہ بھوئیں نال دِل دِلیل جو ہوئی
اوہا مُنصف اوہا وکیل جو ہوئی اساڈی
‘‘لوہڑا
دِسدا نہیں جے میں قید ہاں
ہتھ ہتھکڑیاں مِلکھ مالکی
پیریں بیڑِیاں منڈی لاہا
ایہہ گہنے پا میں پرنائی
جمدی تہانوں آئی مُدتاں گذر گئیاں
نہیں کوئی لُکاون والی
کنّو کَن کریو پر
بِیں بنے چِت چیتا
سُتے سِدھ پُھٹ سدھر جاگے اِکن مِکن دی
ترُٹے قید سِکن دی’’