فرید بھنڈار

کھیال

جگ تے آئے تے سہی

نینہہ نہ رج کے نیتا

لنگھ گئے سنگ ہزاراں کولوں

ورتیا پَت پرتِیتا

لتھ لَنگار گئے

بھر نہ تروپا سِیتا

نیڑ خدائی گئی اِکاہری

جیون کوارا کیتا

رُکھّاں ہار دُواٹھ نہ ورتی

وِس نہ سُرکی اِکدوجے دی رس امرت نہ پِیتا