عجب کہانی اے یار
محلے دار سی ساڈا
ناں ہُن اصلی مینوں یاد نہیں
بھا نچھار ای ساریاں دا سی
پیو امام سی جامع مسجد مین بزار دا
کاروبار بھرا کردے سن
دس کر ویہلا سی اوہ
بھاء نِچھ مار کے وکھا اساں آکھنا
اوہنے اکھاں بھوانیاں ناساں پَھرکاونیاں
ہَچھ کر نِچھ پھڑانی جیہو جیہی آکھو
قِسماں وی اوہدیاں دسیاں ہوئیاں سن
رو نِچھ ہس نِچھ چُپ نِچھ بمب نِچھ
نِچھ جپانی چینی
نِچھ کُفرِینی دِینی
پھیر اوہنے فِیس رکھ لئی
دھیلا پیسہ آنہ دوانی
وکھ وکھ قِسماں دی
پہلے دھرا لینی
اگوں شگرد وی کرن لگ پیا
جھاڑ اوہناں نوں پاونی
کن وی پھڑا دینے
دُوجی جنگ لگ گئی
نوکر ہو گیا دِلی ریڈیو
لہور آئے اسیں بُھل بَھل گئے
چِراں پِچھوں کِسے دسیا نچھار امریکہ ہوندائے
وڈا ناں اے کئیں ایوارڈ مِلے نیں
مہینہ پہلوں بُکنگ کرانی پیندی اے نِچھ اوہدی سُنن لئی
مِل کے آئے جیہڑے دَسن اوتھے نعرے چل پئے نیں
نِچھ اِچھ ہے نِچھ نجات
نِچھ عشق ہے نِچھ برات
نچھار نے وکھرا شہر پا لیائے
دُوروں دُوروں لوک زیارت کرن لئی اوہدی آوندے نیں
وڈے وڈے اوتھے ہوٹل کُھل گئے نیں
آپنے ٹی وی آپنیاں اخباراں رسالے
نِچھ بَینڈ بن گئے نیں
"ہَچھ توہیں ساڈی پت ہیں
ہَچھ توہیں ساڈا ست ہیں
ہَچھ دین ایمان توں مَت ہیں
نِچھ ہے سیوا نِچھ ہے میوہ
نِچھ زمان مکان
نِچھ وجود اِمکان
نِچھ مار کے مِلو دُدھ ماں دا پیو
نِچھ غیب دا سُنو آوازا
لنگھو نِچھ بہشت دروازہ"
پھیر نِچھ دھمال وی پیندی اے
عجب کہانی اے یار
میرے کول تے اینی جے
اگوں دِینے سپادھے جیویں سُنائی اوہ وی سُن لئو
اکھے اِک بَینڈ والے امریکہ مینوں لے گئے
نچھار دے شہر گیا میں
پرانی یاری آہی ساڈی دِلّی سٹیشن دی
کوئی خاطر میری کیتی کُجھ نہ پچُھو
لے لے نال پِھرے
جیہنوں مِلے مِلاوے مینوں
اکھے بَینڈ تیرے دے پروگرام رکھوا دینا میں جِتھے آکھیں
پر بِین تیری میں دِینُو کَلیاں سُننی او
مکھے کیہ سُننا ای نچھار سٹار میرے
بِین چ ہُن ساڈا ساہ نہیں پھڑ پھڑ چِھلڑاں دی او
اگے وی ٹُکر لئی وجاوندے آئے سن وڈے وڈیرے
پر خبرے سپ دی شرم آہی کہ بھرم ہا ٹِلیوں ڈھلن دا
ہُن تے بَینڈ ای کوٹھا ساڈا چلدا پِھردا
بِین تماش بِیناں دا لوٹا
چِھلڑ تُھکن چار تے ڈِھڈ بہہ ووضو کرن
اِک دِن کھیہڑے ای پے گیا
اج میں سُن کے چھڈنا ای دِینُو تینوں
مکھے سُن لئیں بَینڈ دا بِینڈا پھیر کدیں
اج دو گھڑیاں چل بِیچ1 تے نِچھ سمندر سُنیئے
اکھے شامیں جلسہ ای میرا میں تینوں ملاونا ای اَوڈیئنس2 نوں
گڈی بہا مینوں لے گیا بِیچ تے
اِک تھاں ڈُونگھ ہا ڈھا بِیچ نوں لگ گئی آہی
اُتھاں کَھلے آں اساں
اکھے لے ایہدی سُن لے
شامیں سُنیں پھیر میری
چَھل دُوروں وِپھر اُچھلّ دَھڑلّی ڈھاء تے
کچُھوکُمّا اِک سَٹ کے پُٹھا پلٹ گئی
اوہ لتاں چلاوے واء وِچ
چھوہر دوالے ہوئے اِکٹھے مارن تاڑی
سِدھا ہون دی کرے تے ہون نہ دیون
پولے ڈِھڈ وِچ سوٹیاں چوبھدے ہسّن-
چَھل مُڑ وِپھر دھڑلّی
کر سِدھا کچُھو نوں لے کلاوے پرت گئی-
شامیں نچھار دا جلسہ لگا
بَینڈ بولے
اسیں دوئے سٹیج تے آئے
لوک سینکڑے اُٹھ کھلوتے
تاڑیاں نعرے بند نہ ہوون
اخیر نچھار ہتھ چایا
چُپ چان ہوئی بہہ گئے اسیں
ہُن نِچھ بہشت دی آس تے خلقت بیٹھی اے
چنگا جھٹ لنگھ گیا
اوہ گُم سُم
میں ویکھاں رنگ اوہدا ہور دا ہور پیا ہووے
اُلر میرے ول آہندائے دِینُو نِچھ نہیں آوندی پئی
دست پنجہ کر چونڈھی میں نسوار پھڑائی ہس کے
اج نسوار شاہ ہو لَے جھٹ نچھار شاہ
مُونہہ تے ہتھ پھیر اوہنے نک نال لائی
اکھے نہیں دِینُو اُٹھ، گئی اوہ ہُن نہیں آونی
اسیں اُٹھ کھلوتے
جھٹ خلقت گُم سُم بیٹھی رہی
مڑ سِیٹیاں مگروں وجن لگیاں
رَولا ودھدا گیا
رنگ رنگ دی توہے توہے
خرچا موڑ اوئے دے ہرجانہ مہینے دا
اوہ مُڑیا "بیٹھو جیہدا جیہدا ہے جو وی لے کے جائیو"
اساں گھر پرتے دُھر اُپر چھت تے جا بیٹھے
میں بِین پھڑی
جاپے ساہ سمندر دا اے میرا نہیں
اوہ ساہویں بیٹھا سپ پھنیئر من بِین دے نال جُھلاوے
پہر بیت گئے
لوء لگن لگی
اچیتی مُونہہ اوس کھولیا
نِچھ آہی کہ ہچکی
میں ٹوہیا اندر کوئی نہ ہا
میں ہرجانہ بَینڈ دا بھریائے جیل مہینہ کٹ کے
پرت آیاں
ہُن ہتھ بِین نوں کدے کدار ای پوندائے
جدوں اوہ سَپ ساہویں بہہ جُھولے