”چُک لے مشک ہُن اپنی، کریمُو ماشکی
بھری پانی دی پئی پئی ایتھے
پاٹ نہ جاوے نا“،
”گل تے ٹھیک اے تہاڈی، بھا شامی،
کمیرجے میرے ورگے ویہلے بہہ جاون،
تے کم ولایا اوہناں دا
اندرو اندر ہو پرایا
مُونہہ موڑ گِھندا اے،
کیہ کراں پر
چُک1 ذرا جیہی پئی اے مینوں
بھری مشک میں چا کے
مولوی صاحب دے محل دِیاں
پَوڑیاں چالِیہہ جے چڑھاں
چُک بُھوتنی لک نُوں منجے پا نہ دیوے“،
”گل کراں میں مولوی صاحب نال
جے آکھیں تے،
پانی صفائی واسطے اج کِسے ہور کولوں بھروا لین“
”کر لؤ،
پرتاوا1 تے ایہو ای آونا اے:
’شامی جی، ایہہ کمیر2 نکمّے
کم ٹال کے اپنا ہوراں تے پا دیندے نیں“‘
1- چُک: لک دے پٹھے آکڑن نال آئی پِیڑ جیہڑی چلن پھرن اوکھا کر دیندی اے-
1- پرتاوا: جواب- 2- کمیر: کامے، ورکر-