بِلی آکڑیاں پئی بھنّے
باہروں آیا بِلّا کھیہہ ہشیار ہویائے،
آہندی اے ''ہٹ
میں پاک،
ہُن حج نوں جانی آں پئی مالکن نال
میتھوں باجھ اوہ رہ نہیں سکدی،
''لوک تے نَوں سو چُوہے دی گل پیا کردا ای''
''وڈا گھر اے پاک صاف
چُوہا تے ایتھے سُنگھن نوں نہیں''
''توں کُکڑ بریانی کھانی ہوئی
چُوہا سُنگھ کے کیہ لینائے
اوہ تیریاں مالکاں دِیاں کرتُوتاں دی گل اے تیری نہیں''
''دفع، ناں نہ لئیں اوہناں دا،
چُوہیاں دی بو تے تیرے وِچوں پئی آوندی اے،
پھُٹ بزاریا ایتھوں ہُن توں، مُڑ نہ وڑیں''
''چنگا مائی حاجن جی
دُعا کر چھڈیو اوتھے ساڈی بخشش لئی
دوزک وِچوں کھا اسانوں
چُوہیاں ہو غِلمان تہاڈے نال بہِشتِیں جانا اے''