فرید بھنڈار

آئیاں اُلنگھدیاں چُپ چُپیتی

تھاں تھاں ٹُھکیاں مناہیاں،

گھڑی کَھل ٹُر گئیاں،

مِٹی پیروں جھڑی

اکھیاں پھرولن پئیاں،

کرے روال کوئی

وِچوں اُٹھ اکتھ کہانی پندھ دی