ناہیں دیر سویر اُتھل کُوں
دُھروں ہوئی جو انھیر دی پراہونی
جِتھاں جَدن اوہ ہووے
بُوہے آ لہندی اے
کُنڈی ناہیں کھڑکیندی
نہ سَیل فون کن لیندی
بس اِک گل کہندی اے
میں کلیاں نہیں جے جانا
رَلو کُل سیان ایانی تاں سردل ٹپنی آں