اج تُھڑ دا راج ہے جگ تے
اج نہیں جُگاں توں اے،
رل کرنی رل کھانی جدوکی مُکی
وادُھو اُپج دے راکھے سادُھو سنت ہوئے
وت سانبھے ہو گئے
سانبھے تُھڑ ونجارے تھئے،
تُھڑ ونجاریاں شہر وسائے
کرنی پِنڈوری شہرن کیتی
کوٹھیاں چاڑھ بہالی،
مامے اوہدے ہو کے نَتھ پُوائی کُھلوائی،
سلّھ کے اوہدی لہائی
تُھڑ ونجارے شہروں نِکلے
ساگر کندھی تے کوٹھی ونج پوائی،
عربی بیڑی واناں دی ورتوں وِچ ہا ساگر اوس ویلے،
تُھڑ ونجاریاں بنّے لگ کے کوٹھی بہن دا
اوہناں کولوں کھٹیا بھاڑا
کوٹھیاں ہور پوائیاں،
تُھڑ ونجارے یورپ دے وی آ نِکلے
آن ایتھے اوہناں عربی بیڑی واناں نُوں لانبھے کیتا
لہہ کوٹھیاں تُھڑ ونجارے اِتھاویں اوہناں
ایجنٹ اپنے کر کے ٹورے
جاؤ کرنی پِنڈوری آنو
اساں اوہنوں کر کے سَودا یورپ گھلیئے
تُسیں کمشن کھاؤ،
کرنی پِنڈوری آئی
اوہناں لدّ جہازاں یورپ کھڑی
ویچی وٹّی،
مُول اوہدے دِیاں مِلّاں لائیاں
کیتی جگت اسواری،
موٹی موٹی میں گل کیتی جے
کرو پتلی رِڑک کے،
کوٹھے کوٹھی دا کچ پک نتارو
ساڈی سُرت سوارو