فرید بھنڈار

''نہ میاں جی

اسیں نہیں اوہ

لتاں تے لمیاں ساڈیاں وی نیں،

اوہ ویکھو

پرلی کندھی تے ڈھن دی کَھلا جے

اِک لت اُتے بگل بیگ1

جاؤ مِل لؤ''،

''نہیں وڈیو

نہ اساں بیگ نہ شیخ نہ باہمن

نہ لم ڈھینگ صاحب دے بَیگ بگل وِچ

اوہ اُچیرا میل ہوئے

لتاں لمیریاں چُنج موکلیری

اساں اوہناں دے ہان کتھوں

ایس کندھی اوہ آ لہن

ست بِسم اللہ

اس اُڈ پرلی تے جا بہنے آں،

آہو بزرگو

تہاڈے ورگیاں سانوں بھگت بنایا اے،

آپے دسو تُسیں

کیہ ہویا جے اِک لت تے اساں کھلو گئے گھڑی

لت کرائے تے لئی اے اساں تہاڈے کولوں،

1- بگل بیگ= بگلا-

یا لم ڈِھینگ صاحب کولوں ٹھیکے تے؟

دن سارا ٹُمب ٹُھنگ نہیں رِزق دی مُکدی

نہ سانوں ہوش اے آنڈڑیاں دی

نہ مِیٹیاں چُنجاں بالڑیاں وِچ چوگ بھرن دی

بھوء رہندائے نِت شکاری جُھٹ جھپیٹ دا

شِکرے باج بھگیلے توں

تہاتھوں وی

کیہ پتہ کڈھ شوق بندوق وگاؤ کِسے ویلے

اَک تھک وِچ اُڈاری لائی دی اے،

مچھی نصیباں نال بزرگو

بُہتا نمانی کِیڑ مکوڑ دے نال دھگان پئے کرنے آں

آہو ویلا ہا کوئی اوہ وڈیو

جدوں کُل مخلوق بھگت ہئی سنے تہاڈی قوم دے

سُنی اے وڈیاں کولوں اساں

چوگ بھوگ سبھ سانجھی آہی

زوراور لم ڈھینگ نہ کوئی

پُھنڈ بڑھک نہ ڈینگ نہ کوئی

بھگت نام ہا اِکو جیہی رزق ونڈ دا،

اوہ ویلا لنگھ گیا

جمع جتھ پردھان ہوئی

کھوہ کھس مان تران ہوئی

ہُن جیہنے پُرانی نویں کرن دا آہر سُجھایا

اوہ بھگت اکھوایا

وارے جیہناں نوں گل نہ آہی

اوہناں بھگت لفظ نوں پُھوک بُھکانہ کیتا

یا اِک لت کھلیاریا ٹھگ کوئی مندر مسیتا''

''آہو میاں جی ٹھیک ای آہندائے جو تُساں دسدے او

سانوں صاحب بناوندائے

دسیا نہیں نہ تہانوں آپ میم جے

مخول نہیں

بگلی جے ایہہ جیہڑی ٹکری اے تہانوں

قوم تہاڈی ہوئی بھولی

پُوری پکھیرو ڈھانی کِسے نوں نر کِسے نوں نار بنیندی اے

اِل نار کاں نَر اے تہاڈے بھانے

کیہ پتہ اے تہانوں میرا ہاں لم ڈھینگ یا لم میں ڈِھینگن؟

آپ نہیں تُساں جیویں آدمی سارے ترِیمت ہارے؟

سانجھ بھگت والی گل میاں جی سانوں تے وڈیاں کدے نہ دسی

سچی پچُھدے او تے

اساں تے کِیڑ بھون وِچ ہوندی قوالی وِچوں سُنی جے''