بِلّی کالی شاہ اے
اکھ ہری وِچ کالی دِھیری
دُوجیاں بلیاں والی نِسل میاوں نہیں کوئی
سہنسے کندھی کَھلی پئی مینوں تاڑدی اے،
اگے تے ایہو ہوندا آیائے
پیر ایہدے ول پٹیا نہیں تے تُرت ایہہ گئی نہیں
اج ذرا پرے کھلو پچکاریائے
''کوئی جلدی، نہیں کھاؤ ارام نال مانو جی''،
تاڑے پرکھے پئی اوہ ٹماٹر چٹنی والا
جِیبھ بُلاں تے پھیری اوہنے
میں وی پھیری
اکھ ذرا جیہی ڈِھلی کر کُجھ نیویں کِیتِیوس
تاڑے پئی، توڑے رتا ٹھنڈیری،
میں وی اکھ نیویں کر تکیا
میرے جِنی جِھیت اوہنے وی رکھی ہوئی اے،
کیتم سہی
پرکھدی اے پئی:
''مینوں گھروکے کلمے تِن پڑھاون توں
میرے اندر وسیندی جنگل جُون وٹاون توں
اکھاں وِچ نانہہ ایہنے جیہڑی دھری ہوئی اے
اوہ کِتنی کو سچ اے''