‘‘بھائی ویکھ تے سہی سیکل سانبھ چلا’’
‘‘موٹر سیکلاں نوں ویکھ بچ لنگھو
کاراں ویکھ ٹھہرو
رُک جَھک لنگھو
سانوں ویکھو ای نہ، ساڈے پہئیے نہیں دو؟’’
‘‘دو لتاں ای نیں ساڈیاں پیدلاں دِیاں
پہیاں تہاڈیاں لئی
موٹر سیکلاں چاڑھو نہ سیکلاں تے
موٹر سیکلاں تے پئیاں چڑھن کاراں
چڑھن کاراں تے آن ٹرک فوجی
فوجی ٹرکاں نوں لاہون کرین آوے
کِتوں دُور پاروں
یاں کوئی پَٹرِئیوں لتھ ٹرین آوے
لہن چڑھن باجھوں ہور راہ کوئی نہیں؟
کِتے واہ نہیں کوئی پیراں پیدلاں نوں؟’’