''گئے دیہاڑے دُور تے نہیں
ہوون خبرے نالے
سوہندے آہے جدن اسانوں سَوکھ کندھاڑے،
کوٹھیاں وڈیاں اگوں لنگھو اجے وی
پِنڈا اوہناں دا ٹوہن اکھیاں نوں بھاوندا اے،
اندر جدن کدیں جاون ہویائے
یاراں پُرانیاں وِچوں وی اوپر واشنا آون لگ پوندی اے
لگدا اے خبرے مُڑ کے سکُولے پے گئے آں
ہُن سُناونے پے جانے نیں ڈُوڈھ پَون دے رٹے پہاڑے
بنھ ہتھ ہُنے کھلونا پَینائے یاراں بگانے ہویاں وِچالے
لب تے تمنّا بن کے دُعا اِقبالی اوہا آ جانی اے
ہر ہر جگہ تے چمک اُجالا اپنا کرن دی،
وڑدیاں ای کر کے بہانہ
دِل پھُٹ جاون تے آؤندا اے''