]سگھر بھوندا اے پیا جنگل وِچ رُکھاں نُوں نِیجھدا- اِک ادھکڑ دِسیا اے اگوں آوندا- گل بستہ، موڈھے کُہاڑی- سگھر نُوں ویکھ نیڑے ہویا اے[
ادھکڑ: کیوں وئی جوانا، کیہ پیا بھالنا ایں، گوا بیٹھا ایں کوئی شے
سگھر: نہیں بھاء جی- جنگل پِھرن آیا ہم، پِھر جُلیاں
ادھکڑ: نہ سوہنا، ایہہ جنگل نہیں او پِھرنے دی جاء- اِتھاں سپولِیئے برِیک نیں - پتہ نہیں لگدا اوہناں دے ڈنگ دا- ترونہہ دیہاڑیاں مگروں موت دا پھیرا پے ویندا ای
سگھر: پُرانے سیانے جاپدے او تُسیں ایس جنگل دے بھاء جی
ادھکڑ: میں جڑی بُوٹی دا کم کریناں - ایہہ گھر ہویا ونسپت دا- ایتھوں پچھان کھڑناں - ویداں حکیماں نُوں ویچ گُذران کریناں - کم دا کم شوق دا شوق
سگھر: بھلا ہووے جے- چنگا ہویائے مِل پئے او تُسیں
ادھکڑ: کیوں کوئی اَوہر ای؟
سگھر: ہائے- کیہ دساں
ادھکڑ: نہیں نہیں دس تُوں اَجَھک ہو کے- میتھوں کاہدا لُکاء- مینڈا تے کسب ہویا
سگھر: ست ورھے ہوئے نیں مینوں ویاہے نُوں - اولاد کوئی نہیں - بتھیرے ٹُونے ٹوٹکے کر بیٹھاں
ادھکڑ: نہ وِیرا ایہہ ٹُونے ٹوٹکے دا کم ناہِیوں
سگھر: کوئی جڑھ بُوٹی دسو
ادھکڑ: جڑھ بُوٹی دا وی نہیں
سگھر: تاں تے اُپاء ہے ای کوئی نہیں ایہدا
ادھکڑ: ہے کیوں نہیں - پر جے کوئی من کے کرے ڈِھڈوں تاں ای پُھردا اے، نہیں تے نہیں
سگھر: دسو نا سچیؤ من کے کریساں ڈِھڈوں جیویں آکھسو
ادھکڑ: نہ کوئی جڑھ نہ کوئی بُوٹی- نہ کوئی دوا دارُو- بس پِیراں اساڈیاں دا توِیت ای او
سگھر: پر مینوں کیویں دیسن اوہ
ادھکڑ: کیوں جُل مینڈے نال- دیسن کیوں نہ
سگھر: پر ہِندو آں نا وڈیو
ادھکڑ: اوہ نہیں او پُترا- پِیر اساڈے ایہناں وِتھاں بھیتاں نُوں نہیں گَولدے- اوہناں لیکھے سبھ ہِکا رب دے بندے نیں - رام رحیم جو جی کرے نیں آکھن اوہنوں - بس امن شانتی نال رہن آپو آپنی جائیں، پُوجا پاٹھ، نماز روزہ- تابعدار رہن سرکار دے جیہڑی وی ہووے
سگھر: تابعدار آں سرکار دے وی تہاڈے وی جد تائیں جیونے آں - تُسیں اولاد دا توِیت لے دیو
ادھکڑ: آ
(دوئے ٹُر پئے نیں -)