اوہ رُت ہُن آونی اے
جَیں کنّاں دے مُندرے لاہ وگاونے نیں،
تے اندر بُلا اَن کہیاں اَن سُنیاں
لُوں لوئین دے
پِیڑھیو پِیڑھی وجّے جندرے کُھلاونے نیں،
سار سَنیہہ سَنیوہڑے ہتھو ہتھ گھلنے نیں
کُل جِیا جُون کُوں،
انگلاں دی مرضی راہیں سنیہے کرت کراونے نیں