مَنّھی مسافر لنگھدا
مینوں اکھ مار کے آہندائے
پاٹ مگھورا جو ہویا کِھیسا کُڑتے دا
وگنے ای ہوئے پیسے
مَنّھی مجُوری کردائے
ناں شاعراں والا رکھیا ہویاس شاعری کردا کوئی نہیں
میں آہناں ”ٹانکہ لوا لے مَنّھی چِر کیہڑا لگدا اے“
”کِھیسا اپنا ہووے تے ٹانکہ لواواں“
”کیہدائی؟“
”قبض گیراں دا
کُڑتا اوہناں پوایا
وِچ سوا رکھایا لفافا لِیراں دا
جو ایہدے وِچ پَیندائے
وگ اوہناں کول جا لہندائے“
میں آہناں ”مسافرا ناں ای رکھیا ہویا ای شعر وی جوڑیا کر“
”راہ وِچ ہاں اجے اپّڑ تاں لیئے“
”کِتھے“ میں پُچھناں
”جِتھے کُل کُڑتے کُل لِیر لفافے لہنے نیں
قبض گیری دے درزی خانے ڈَھینے نیں
ننگیاں باہیں مُڑ جوڑ1 کلاوے لینے نیں“