فرید بھنڈار

(تارو دا گھر- نِکا جیہا اندر- وچے منجی وچے چُلھا- دو چار کپڑے بھانڈے چج نال تھاوں تھائیں- تارو پنجھیاں تریہاں دی بیٹھی اے- سُگری آئی اے- اوہدے ہان ای اے عُمروں- تارو اُٹھ  ملی اے ) 

تارو: خیر ای سُگریئے؟

سُگری: الہ دین؟

تارو: باہر نِکلیائے-

سُگری: ایہہ رکھ لے- (تارو نہیں پھڑیا لفافہ)

تارو: کیہ اے

سُگری: تھوڑے جیہے نیں

تارو: رہن دے میں کیہ کرنے نیں

سُگری: لوڑ کیہنوں نہیں تارو- برکت دے دوا دارو تے لگے ای نیں نہ تیرے-

تارو: ٹُردا پھِردا ڈھے گیائے اوہ تے- دوا دارو کیہ ہونا سی-

سُگری: الہ دین نُوں پڑھاونا اے توں- سارا بھار ہُن تیرے تے ای اے رکھ لے- (تارو نہیں پھڑدی لفافہ)

تارو: اگے وی میرے تے ای سی- اوہنے تے جو کمایا گولی سُوٹے تے لا چھوڑیا-

سُگری: اسیں مِل مینجر کول گئے ساں- میں وی- یونین والے سارے- نہیں منیا- اَکھے صفائی والے دیہاڑی تے ہوندے نیں- دیہاڑی والیاں دی پینشن کوئی نہیں ہوندی-فنڈ وی پکیاں لئی ہوندائے، اوہدے وچوں وی نہیں دے سکدے- گروپ چئیرمین مِرکانا ساب نے پنج ہزار روپے کولوں گھلے نیں-

تارو: ایہہ اوہو نیں؟

سُگری: نہیں- اوہنے آکھیائے مِرکانا ساب نے پرسوں آونائے مِل وچ- برکَت دی بیوہ نوں سد لئو- تُسیں وی آ جاؤ- اوہ اپنے ہتھ نال دینا چاہوندے نیں-

تارو: نہ میں جانائے نہ میں لینے نیں-

سُگری: اساں وی ایہو سوچیائے- رل کے پنج ہزار ایہہ کٹھے کیتے نیں ساریاں- باہروں کُجھ نہیں لیا کسے کولوں-

تارو: رکھو سُگری ایہہ- تُسیں ایہدے نال کوئی فنڈ بناؤ- گولی سوٹے دا کوئی تروڑ کرو جے کر سکدے او تے-

سُگری: کیہ کریئے- ٹی وی لے دیئے گولی سوٹے والیاں نوں؟

تارو: اوہدے نالوں تے گولی سُوٹا ای نہیں چنگا- (سُگری ہسدی اُٹھ کھلوتی اے)

سُگری: تینوں اسیں بلاونائے اپنی میٹنگ وچ- آ کے سلاہ دیئیں-

تارو: میں تے صفائی والی آں تُسیں پڑھیاں لکھیاں جے- آپے کرو سلاہ- غریب غریبی دا اُپا کردے نیں گولی سُوٹے نال- غریبی ہور ودھدی اے-

سُگری: امیر گھٹ تے نہیں کردے-

تارو: اوہ امیری دا اُپا کردے نیں-

سُگری: تے امیری ہور ودھدی اے اوہدے نال-

تارو: گولی سُوٹا تاں مُکدائے جے نہ امیر رہوے نہ غریب-

سُگری: فنڈ کاہدے لئی بنایئے پھیر-

تارو: ایسے لئی- نہ اوہ رہوے نہ اوہ- کوئی شے کِسے دی نہ ہووے- کُل دی سانجھی ہووے- نہ ہوون دا دُکھ مُک جاوے- گولی سوٹا کیہ کرنائے کِسے-

سُگری: ایہہ فنڈاں نال ہوون والا کم نہیں تارو-

تارو: فنڈ پیسے دا نہیں نا کم دا بناؤ- کم نُوں کم نال جوڑو-

سُگری: چل نہ توں کر گل اوتھے- 

تارو: توں آپے کر- میں نہ پکیاں وچ نہ کچیاں وچ-

سُگری: (سوچ کے) مِلساں میں تینوں-

(سُگری ٹُر گئی اے- تارو چُلھے اگے آئی اے-الہ دین اندر آیائے- اٹھاں دساں ورھیاں دا ہونائے)

تارو: دیر ہو گئی اے تینوں- چاءپی تے جا-

الہ دین: میں سکولے کوئی نہیں جانا-

تارو: کیوں؟

الہ دین: بس 

تارو: پھیر وی؟

الہ دین: ماسٹر کہندائے کپڑے گندے نیں تیرے-

تارو: اج چلا جا- کل ایتوار اے دھو دیساں میں-

الہ دین: اماں اوہنے بہن کوئی نہیں نہ دینا- نالے کہندائے کاپی نویں لیا-

تارو: آ جاسی کاپی وی - توں جا تے سہی- میں لنگھدی جانی آں گھر اوہدے- استانی نوں آہنی آں-

الہ دین: اگے آکھ نہیں آئی توں- میں رمّو نال کم تے چلا جاساں گھر نہیں بہندا فکر نہ کر توں-

(ہنیرا)