فرید بھنڈار

مَول سَری

ہیٹھ اج ویکھاں

لَکھ سِجھ خاک رَلے

وِچ وِچ شوخ بدن نیں

سجرے ڈھلے

شام چھوہے پئی کَنِیاں

وَیندا دینہہ آکھے

‘‘میں ایہہ چراگی کال دوار دھری’’

آوندی رات کہے

‘‘آؤ گِنو اوہ سُرجن جو تن مینڈے جَگے

پَب جیہناں دے لِیہہ خشبوئی

ویل1 سمندر اپر کڈھیندے دم دم راہ چَنن دا’’

مَول سَری

سُنیائے جِس ناں دھریائے مالی کرماں والے

آہندا ہا اوہ جنی کھنی نوں 

سَر پیا مَولے

آؤ گولو

بھیت دا سوما مُڈھ رُکھڑی دے سَردا

1 - ویل: (1) ویلا، (2) وَل-