دُھوانکھیاں کدن گئیاں
پَوند اساڈِیاں آکھنیاں
دسیں نا ماسِیئے باندرِئیے
جدَن کھل دو پَیریں
کر گِھدیاں تُدھ باہِیں لتّاں اگلڑیاں
اِکے لہہ سَو پَوڑی دوہتریاں جاں تینڈڑِیاں
کِھنگر گھسا رچھ کَپن ونڈن دے کیتے تاں؟
جاں متے ہَل بھوئیں دُھسا پڑپوتڑیاں
گھرے بہالی ایں تُوں وکھرے
تے کال ہو تُدھ وِڈھ اندھاری دھاری، تداں،
نہ من ہووے تاں جَل تھی پچُھیئے مچھی نانی نوں
جے آکھیں تے