فُٹ پاتھ چوں اُگیا بوڑھا
اُڑ بندوق ہوئیوں
نپنائیں آپے گھوڑا
‘‘لوڑھا وے راہ ول جاندیا
مینوں کھلیاں اِتھاں سو ورھا تھیا
فُٹ پاتھ تاں کل ولی نیں مینڈے پیر دوالے
اِتھاں تاں اوجھڑ آہا’’
تُھوہ میری
اساں بُھلن ہار انسان ہوئے
تُوں بوڑھی جوان جہان
کر گُھنگرو فُٹ پاتھ نوں نچن لگی ایں
تاں جَگ نوں نچ پرتاء
نال نچاء کر سَرس اساں ہنڈ راہیاں نوں