ہر کوئی جاندائے مالی گَولیا کون اے
ایسے گلے تے رکھدا کوئی نہیں،
تُسیں دسو نا رکھے کون
گھاہ تے مشین نہیں اوہنے پھیرنی
سُک جائے تے چُوری کر کے ڈبے بھر لینے نیں
اوہدے نال حکیمی کرنی اے گھاہ بُوٹ دی
کھاد نویں کوئی پَین نہیں دینی
گھاہ اِک رنگ دا لاونا ای نہیں
ناں سناوندا اے ڈیڑھ ہزار
صفتاں دس دس اِک اِک دِیاں
کن کھاندا اے
لان بناونا ای نہیں،
کون رکھے اوہنوں آپے دسو
کِسے نہیں رکھیا،
جِتھے کِتے وی گیائے مہینہ پُورا نہیں کٹیا،
پُھل جیہڑے لوائے جاندے نیں اوہ لاونے ای نہیں
مرن جیون تے جو منگوائے جاندے نیں،
پُھلِیاں ماڑیاں جیہیاں
شکلوں بے شکلیاں
خشبو کیہی
نک نوں عینک لوا دیو تاں خبرے سُنگھ لئے،
پَھل جیہڑے لاونے نیں اوہ بزار نہیں جانے
پکنے نیں اُتے ای
جھڑن تے کھانے نیں،
کِسے نہیں رکھیا،
اوہ رائیاں دی دِھی اے
جیہڑا کسب سی وڈیاں دا
اوہ مضمون کر اوہنے پڑھیا
اوہو پئی پڑھاؤندی اے
لِکھدی وی اے چھپواؤندی وی
ایہنوں بُلا کے سُندی سُناؤندی رہندی اے،
گَولِیا ناں تے ماپیاں رکھیا ہونائے کہ لوکاں پایا
ساڈے حساب تے مالی خَولیائے،
گھر پچھواڑے دو کنالاں دے بہایا ہویا سُو
تنخواہ شنخواہ تے لَیندا کوئی نہیں
اپنی روٹی کڈھ کے اُگدے پُگدے وِچوں
رہندا اوہنوں پُچا دیندائے،
اوتھے ای رہندائے کُلّی پا کے،
ہور کیہ خبرے دیندی لیندی اے
اَولِیائے اوہدا خبرے تَولیا