فرید بھنڈار

میں آکھناں

آؤ سجن جی

ستّاں زمیناں ستّاں اسماناں دا

تُہانُوں سَیل کرائیے،

ست ستّر وی اے

بے انت اننتر وی،

اوہ آہندی اے

ہر پتھری ہر کِیڑی دے وِچ

سَتّے دھرتی انبر نیں

سبھ رَل ست رنگ پَیل نہ پائیے؟