چَوکاٹھ بُوہے دی، چُگاٹھ آکھ لؤ،
تاکی دی وی
لکڑ دی ہوندی آہی
سردل سِر تے دوئے بانہیں،
اُچیاں محلاں وِچ تے کوئی کوئی دروازہ
سونے چاندی دا وی ہوندا ای اے
ہِیرے وی جڑے ہوندے نیں وِچ وِچ،
کاٹھ دیاں کمّاں وِچ ڈھلدی آہی
کشٹ جیہڑی ترکھاناں دی
اوہ تے ہُن وی مان ہے
پکّی عُمر دیاں گارِیگراں دا،
پر نالو نال ای آل اولاداں اوہناں دِیاں
اوہنوں نشٹ کرن دے حِیلے وسِیلے
کھوجی آوندیاں نیں