سنگھنا رُکھ اے ٹاہلی رنگا
پر پتر لمیرے پتلے
دھریک ورگے
کنگرے دوال کناری
پتر نہیں ٹاہلی دے
تَن پر دھریک دا نہیں
ناں ''نَجوُر'' اے پھٹی لِکھیا-
ناں تے دیسی لگدائے
دیسیاں چوں اجکل اوہو لاوندے نیں
چھیتی ودھدے نیں جیہڑے
ایہہ تے باغ ہویا
انگریز بنا گئے
ناں وی لِکھ کے لا گئے
جگ تے باتشاہی
ساری دُنیا چوں بُوٹے پٹ کے ایتھے آن نیں لائے
ویکھو مار ہماری
سانوں دسیو نیں
کہ میماں نوں خبرے،
رُکھ درویش ایہناں آپنے صِدق ویاہے
جتھے جا بیٹھے
اوتھے جیو جنتر لئی رُکھ نیں
جو سدیا سدوائے
صِدق نبھاون سُکھ نیں
ناں نجُور تے پتر پتلے
وِچ موٹے گول وڈیرے کتھوں آئے
ایہہ تے وِچ بوڑھ اُگیائے
جتھوں تن پروار ہویائے
اوتھوں پُتر بگانا جایائے کرماں والی نے
ویکھو آپنے آپ نوں
عجب کوئی مادھو لال حسین بنایائے