بلُونگڑا سوہل جیہا
پولیاں پنجیاں تے دُڑکن بُھڑکن نواں نواں اجے سِکھیاسُ،
اج سویلے ویہناں میں ٹُریا آوندا اے گھاہ تے،
پئی سُو لوڑ، ہو پاسے جھاڑے بَیہہ گیا اے
ہو سُچیتا کھوتر مِٹی گھتن ہگیر تے لگ پیا اے،
وِچ وِچ سُنگھدا وت کھوتردا
جدن تسَلّا بو ولوں اوہدی ہوئی اے پُوری
تدن ای واہل سِروں لا اگے وتیا اے کر سمجَھوتی:
''اپنے وکھرپ دی بو نُوں
دھر بھوئیں گوچرے سانجھ سُگندھ نِستارن دی
سار کِتھاؤں سَری اے مینوں
ایہہ بجُھ گِھنو تے تک مینڈی وِچ اپنا کَون سُنجانو متاں''
ہگیر= ہگیا ہویا، گُونہہ- واہل= ذمے واری- نِستارن= آزاد کرن، ری ڈَیمپشن-