''اپنا تام ترو نہیں تے جِن بابا''
ڈھائیاں ورھیاں دِی بل کہندی اے
ناں مُہریل اے اپنے آپ نوں کہندی بل اے
ماپیاں دی اُردو وِچ پنجابی پا لیندی اے مینوں سمجھاون کیتے
بل دی گل نوں سمجھن سوکھائے
روز ورتدی ہوئی
اپنا کم نہ کرو تے جِن بابا سِر تے آن کھلوتا سمجھو
ایتنا مال بنا نہیں تے گَھسنائے
ایڈا جال وِچھا نہیں تے پھسنائے
ایتنی دوڑ لگا نہیں تے دھسنائے
جِن بابے دی آکھی موڑی جاندی کوئی نہیں
اِک اوہ جِن تے اُتوں بابا
سِر اسمانیں پیر پتالے ہتھ جہانیں
اپنا کم نمانا ہویا
جویں کوئی کھیڈ ایانی ہووے
نِت تِھڑنا نِت تگنا
کِیڑی لام ڈوری لگ وگنا
کم نمانے نیڑے جِن بابا نہیں لگدا
ڈردائے
ڈردا کم وڈیرے کردائے