فرید بھنڈار

گھنیاں لفظاں وِچ جیہڑا گل وِرلی کرے

تالُو سمجھو اوہدا طبل ہے اپنے ہوند وگوچے دا

اوہ انبھول سیانا ہے

گُجھ سُجھاونے پوچے دا،

جے طبل جَھٹ گُنگ کرے

پوہے اچیتی دھرت واشنا

وِچھڑی ہوند دی مانے چُپ گلکڑی