رنگا رنگ آئے سرتاج
گُر پِیر مہاراج قِبلے کعبے
ورھے چھماہِیں دَورا
ڈھول اگے تے واجے پِچھے،
تنیاں نِشانے بھال بدُوکاں
لِشکدیاں تلواراں،
چلاونیاں کوئی نہ،
بالاں بُڈھیاں جواناں
مائیاں مُٹیاراں
سِر نِوا ہتھ جوڑ اگیرے ہونا
سرکار مُسکار سِر ہلاونا
خادماں تَھیلیاں گل لٹکایاں وِچوں
چُونڈھی سَونف تے دانہ لاچی
کڈھ سرکاروں پھُوک مروانی
دھر دھر کنبدِیاں تلِیاں اُتے
ڈھیر دُعائِیں کھٹنِیاں،
اِک رنگ اوہ وی ہونا
نال آندے جَتھے دے آگُو نُوں
سَینتر کر سرکار
جَھگے لُہا دینے
اِک دو آیاں جواناں دے،
جُھگے ڈھوا دو چار
پدھرے کرا دینے،
دے ترِیکاں مافی دِیاں
مُونجھے1 مُونہہ پرتا دینے،
بولاں مندیاں دے وی رنگ ہونے:
’’بھولے کچّے پولے،
انھّے گُنگے بولے،
کامی، کُپَتے،
مل مل صبُون نیکی دے
دُھپیاں سرِیراں وِچ سَریاں
سَتے بُریائیاں،
کِھنگر ہو تُڑوائے پتر
کُوڑ بلائیں دے جُوٹھے
1- مُونجھے: مایوس