فرید بھنڈار

(گھاٹ اُتے اَتّا دھبّا کپڑے پیا پتھر تے مریندا اے- ستھی جوگن آئی اے-)

جوگن: کھسی ہونائیں پیا-

اَتّا:      اَزماونا ای؟

جوگن: کیہ دتا ای اوہنوں جیہڑی ازموئی بیٹھی اے-

اَتّا:      تھک لتھاں - ہور ویاہ نہیں سکدا- برادری وِچ رہنا ہویا- بانجھ اے اوہ-

جوگن: اوہ کہ تُوں؟

اَتّا:      (کپڑا چھوڑ کے ہتھل) کرو کِرپا کوئی اللہ والیو- ہتھ پواون جوگا گھل دیو کوئی- پِچھلا پہر پیا آوندا اے-

جوگن: آون دیس- اوس کیہڑا بہہ رہنا اے-

اَتّا:      کوئی ناں نشان، پِچھے؟

جوگن: ایہہ پانی ایہہ پتھر

اَتّا:      سِر اپنا پیا ماریائے پتھر نال تے مَیل پئی روڑھی اے لوکاں دی- بددعائیں نیں ایس پانی دیاں متے-

جوگن: تینوں ای کیوں - ایڈی برداری آ گھاٹ والیا

اَتّا:      ہا- گھاٹ ای گھاٹ ہے لیکھے (کپڑا چاتوس مُڑ)

جوگن: ویکھیں نا- (دوروں گاون، ہولی ہولی نیڑے)

اَتّا:      ایہہ رَولا کیہا اے؟

جوگن: سُن- (کن چِھکِیوس لاڈ نال)

گاون:   سانول مُٹھڑی کھول وے کر توا تلی نُوں

اَتّا:      جوگنیاں نیں؟

جوگن: نہیں، لہراں - ویکھ

(اَتّے دیاں اکھاں ہتھ دھر مِیٹیاں سُ- گاون وِچ واج رلایوسُ-)

دڑ وٹ بیٹھوں مُدتاں ہوئیاں، مُونہوں اساڈیوں بول

اُٹھ کن لگ گئے گلی نوں

اساں سمندر تینوں چکھانا، چونڈھی لُون دی گھول

ٹَھل نہ کانگ رَلی نوں

سانول مُٹھڑی کھول وے کر توا تلی نُوں

(چَھل اُلار، دوروں رُڑھدی آوندی اے صندوکڑی- اَتّا ٹِھل پیا اے- تر کے کڈھ آندی سو- جوگن کولوں کنّی پیا کرے)

جوگن: (ہاسا روکیندی) کھا- میں تے رجی کھلی آں (مُڑی اے اَتّے صندوکڑی کھولی اے جاندی مگروں - پل اچنبھا- وت)

اَتّا:      پرتیں نا واسطہ ای- (جوگن پرتی اے)

جیوندا جی- تینڈی نظر، تینڈیاں سائیاں دی-

جوگن: سکھنی صندوکڑی-

اَتّا:      جیوندا جی- ویکھ تاں سہی-

جوگن: ویکھاں کیہ، اصلوں سکھنی اے بھر جو بھرنا ای-

(دریاؤں مگرمچھ جتھا- نال بُلھن جتھ- جھگڑدے آئے نیں -)

سبھ بُلھناں: ساڈا حق اے- پرانہہ مرو- انّھی پائی ہوئی اے تُساں - چَھوڈے لاہ دینے نیں تہاڈے- پِچھانہہ ہو ونجو- ہٹو مرو-

سبھ مگر:       حق حق والیاں دا اے- دریا والیاں دا- ساڈا- دریا جو ساڈا ہویا- تہانوں تے کڈھ ای چھوڑیا ہویائے، چُھٹّڑو-

اِک مگر:        (وِچوں بانہہ چاتیس) مینوں کرن دیو اوئے

دُوجا مگر:      تُوں آگُو کدوکا ہویائیں اوئے چَٹُھوا

پہلا مگر:       (ہتھ بنھ کے) آہو میں چٹُھو آں بھائی تُوہیوں وٹّا ایں - تُوں ای وجِیں میڈے سِرے وِچ- (بُلھناں نال) مائِیو بھینو

تریجا مگر:     تیڈیاں ہوسن-

پہلا مگر:       میڈیاں ای نیں، مائیو بھینو- اساں آپو وِچ پئے لڑنے آں تے حق ساڈا ایہہ دھوبی کھسی لئی ویندا جے- وقت آ گیائے یکجا ہوون دا- کوئی انصاف نہیں - کوئی انصاف نہیں ایس بھنبھور دے جام دی حکومت وِچ- ساڈا استحصال پیا ہوندا اے وسیع پیمانے تے- صبر دی انتہا ہو چُکی- عمل دا وقت اے- اَیکشن دا وقت اے-

دُوجا مگر:      الیکشن تے تُوں کر لیا آپنا آپے-

پہلا مگر:       اَیکشن دا- وِیر میریا- اَیکشن دا-

دُوجا مگر:      اوہ کیہ ہوندائے-

پہلا مگر:       کیتیاں پتہ لگنائے مینڈے دوست- ایہہ صندوق عنائیت ہے قدرتِ کاملہ دی سانوں - جیہنے سانوں اُتاریا اے- ایس پانی دی حفاظت دا اختیار دِتا اے سانوں - مچھی ساڈی ایہناں تَل کھادی اے- نسل مُکا دِتی اے-

تریجا مگر:     رَہُو تے دِسدی ای نہیں -

پہلا مگر:       کیہ رہُو کیہ ملھی کیہ سوہل- ایس توں پیشتر کہ ایہہ سانوں وی تل کھاون آؤ اپنا حق لؤں -

نعرہ:   ہاتھوں میں ہاتھ دو- کَوڈُو مچھ کا ساتھ دو

پہلا مگر:       آؤ اپنا حق لیئے قانون دے مطابق آئین دے مطابق- یکجا ہو کے، یکجان ہو کے

نعرہ:   قدم بڑھاؤ کوڈُو مچّھا- ہم تمہارے ساتھ ہیں

(اَتّے صندوکڑی چاتی اے- کندھی چڑھ وگ تگ نِکل گیا اے-)

اِک ہور مگر: پا بیٹھا جے پُوریاں - روندا لیڈری کرن نوں

دُوجا مگر:      ہٹ اوئے کنجرا- ہُن تُوں آ گیائیں

بُلھناں: ”نی تُسیں چٹو متھا ہُن اِکدوئی دا“- ”ایہناں نوں اگے کیوں ہوون دِتا کَھسیاں نوں“- ”تیری کیتی اے- پردھان جو بنی ہوئی اے- رکھیل ایہناں دی“-

(سبھ لڑدے دھکم دھکا کریندے دریائیں مُڑے نیں)

(اوہلا)