فرید بھنڈار

اجکل کلب وِچ دِل نہیں لگدا،

نہیں، کاروبار تے اُتے تھلّے ہوندا ای آیائے، جیویں روٹِین اے

اجکل تے سگوں ول ای اے،

برِج دے ساتھی کُجھ دُنیا توں ٹُر گئے نیں کُجھ مُلک توں

نویاں ہوچھیاں نال کیہ بندہ سِنگ پھساوے

بور ای ہونا ہویا،

باہر آ گیاں

گوف کورس وِچ بَھوندا بَھوندا پرے بنچ تے بہہ گیاں،

جھٹ ہُنگلا جیہا گیاں، ساہمنے دو کُڑیاں

نہ دیسی نہ باہر دِیاں

ایہو جیہا کُپتّا حُسن میں اگے کِتے نہیں ویکھیا

''تُسیں بھیناں او؟''

''نہ

بھیناں کِتھوں

مترئیاں ہوساں جے ہوئیاں وی تاں،

میں ماجُوج آں

ایہہ یاجُوج اے سَونکن میری،

''اچھا، ویاہ ہو چکیائے''

''نہ

سانوں کیہنے ویاہ کھڑنا ہا

کِتھوں فرشتی جنج اساڈی ڈُھکنی آہی،

سانوں کتَیباں والے بلائیں دَسدے نیں

جے اسیں بلائیں ہاں

تاں حُوراں رندے پھراون کِس کرخانے گئیاں نیں

عُلماواں دی سیجے وِچھن لئی؟

بول نی گُنگِیئے تُوں وی

ویکھو بِٹ بِٹ مینوں کھلوتی ویہندی جے''

''ایہنوں بکن دی ماہواری جے

در در لِٹدی سدا کُواری نوں

گل دو حرفی کرنی جو نہ ہوئی سِدھی،

چَٹ چَٹ لُون پہاڑاں نُوں اساں کیتا کھاناں 1،

جُسے ٹھنڈے کرن لئی

مَل مَل برفاں ندیاں اساں وگائیاں''

''اگوں نہ سُنیو ایہدی خطیبی

کیہ مُونہہ مُوتر دیوے تہاڈے پتہ اے ایہدا؟''

''ہُن بولاں جِبھ کولا ہووے چُلھ تیری وِچ دھرن لئی،

چل ہگ ہگ پگ دھرا توں سِراں تے ایہناں دے

لِنگ جِبھاں نوں گلھِیں دھر جیہڑے مُٹھ مریندے بیٹھے نیں

جلسہ سُندے ساڈا''

''جلسہ ایہہ میرا اے تیرا نہیں،

ایہہ بُرکی ٹُکر ونڈ ونڈ کھاندے آہے

گھوڑے پھیر ججمان کرائے کیہنے

اساں

ہور سَوہریاں ایہناں دیاں کرانا ہئی ایہناں کھسّیاں نُوں؟

پر کیویں پُچھیں توں ایہناں نوں

جیہناں دی جھولی چڑھیوں بِنا تیری نیندر نہیں پُوری ہوندی،

1- کھاناں = کھان دی جمع، (کھان= کان، ماءِین)-

اساں بُرکی جیہناں دی کھوہ ایہناں دِیاں ڈُھوئِیاں دُھوایاں عطریں

اوہناں نوں ای لشکر بنھ پریڈے ڈاہیا اگے ایہناں دے

ایہناں کولوں چھانٹے سلُوٹی اوہناں نوں مروائے

ادھے کُہائے ایہناں کولوں

ادھے ہور جمائے،

باتشاہیاں دے بُتے تُنّے کُکِھیں دھرتی کنجری دی،''

''ویکھی جے ٹھیکیداراں دی کُھرلی؟

میرے کولوں نک وڈھوا تہاڈا

ہُن اڈیاں دھرتی دِیاں

چُک اسمانیں لاون لگی جے،

کرنی جو نہ ہوئی سِدھی دو حرفی،

لِنگ ایہناں دے ساڈے لائے حرم کولھواں وِچ پِیڑِیجے،

جو سریا دب دھرت اساں پتھرایا،

سونا رُپا کیتا

کر سَپ صرافے پھنیئر شاہوکار بہائے اُتے،

شاہیاں ایہناں شاہاں دیاں جاں قُرق ہوون تے آئیاں

اوہناں شاہاں نوں ٹھیکے ایہناں چڑھائیاں،

بھورے پوائیاں ایہناں دے سائیاں 1،

سیّد باہمن شیخ ایہہ کیتے

ہتھ کرائے ایہناں دے فِیتے

درشن درس بہا گدِیاں لِکھوائے،

اُٹھدی خلق نوں ہیر2

1- سائیاں = سائی دی جمع (سائی= بیعانہ، پیشگی رقم)-

2- ہیر= گھیر کے (ہیرن= جنوراں نوں شکار لئی گھیرن ولن)-

پِھٹ بِھٹ1 کڑیا

لور سوایا پھیر،

شاہُوکاراں نوں ٹُک ٹکسالِیں دام دِرھم کروایا

دام دِرھم نُوں بی کر بھوئیں گڈوایا،

اِک نوں کروڑاں کیتا، پدم کروڑاں نوں،

ایہہ یاجُوج ہے میں ماجُوج ہاں''

''بکّڑ واہ نہ ایہدی سُنیو

ایہہ ماجُوج ہے میں یاجُوج ہاں''

''چلو میچ تے ساڈا چُھٹا برَبّر

ہُن تُسیں کرو نتارا نمبر وَنّ ہے کیہڑی

راتِیں نیندر مینوں نہیں پَینی''

''میں ہُنگلاون لگی ایہنے گل گُھٹ مینوں جگانا جے''

''اِک گل پُچھیئے؟''

''دو پُچھو''

''اِک ایہنوں اِک مینوں''

''تُساں جھٹ دا جھٹ وی اِکسُر نہیں جے ہوندیاں،

کٹھیاں اَینے کم تُساں ایہہ کِیتے کیویں''

''کٹھیاں کدوں،

میں بناؤندی ساں ایہہ ڈھا دیندی سی''

''ایویں پئی ٹونکدی جے

میں ڈھاؤندی ساں ایہہ بنا دیندی سی''

''سو ایہہ تہاڈی ڈھا بنا بنا ڈھا دا سِٹا ہویا جو ہے

واہ، ہا……''

1- پِھٹ بِھٹ= چُھوت چھات-

''ہا، واہ، سبھ تہاڈا کِیتا ہے ساڈا کوئی نہیں''

''کیتا تُساں تے ساڈا کیویں ہو گیا؟''

''اساں تہاڈے ای اندروں نِکل کے آئیاں ہاں''

''ساڈے اندروں؟

اسیں جَنے تُساں جنِیاں

ایہہ کیویں ہو سکدائے؟''

''اساں رنگ وٹایا ہے اوہ جو مرضی آہی تُہاڈی''

''ساڈی؟ اوہ کیوں؟''

''اصل شکل ہو شیشہ تہاڈے ساہویں دھریندیاں آن

تُہاتھوں جریا نہ ہا جانا

خودکُش حملہ کر تُساں بھنوانا ہا''

''ایہہ اِکّو گل ہے جیہدے تے اِکسُر ہاں اساں دونویں''

پہلی وار اوہ اِک دُوجی ول ویکھ ذرا مُسکائیاں نیں،

میں اُٹھیاں

اوہ کوئی نہیں،

میں نویاں شودھیاں نال برِج تے بہہ گیاں

اندر آ کے……