شیڈ سُرخ دے؟ کیوں پُچھنائیں پروفیسر میرے
کوئی تِھیسس کروانا ای
اسیں للاری جدّی
پہلوں ہوئے نیلاری
پھیر ڈائر ڈرائی کلِینر ہو گئے
نہیں، کم تے ناں دوئے اِکو نہیں ہوندے
کم کِتے ہوندائے ناں کِتوں آوندائے
پھیر ویلا دوہاں نوں ہور دا ہور کراوندائے
چل چھڈ، گل نِیل دے کرئیے
نیل تے تُوں نہیں ویکھیا نا، پڑھیا تے ہونا ای اے
نِیل صوف سی دھبے چَٹنا
کنک کپاہ پُٹ نِیل لوایا اگلیاں،یورپ کھڑیا
ڈب چٹاک پر لُک لُک بولے
ساڈے وڈے وی ایہو ای کردے آئے نی پُشتو پُشتی، تینوں کیہ دسیئے
پیو میرا مینوں آئی سی ایس بنواؤ سی جیویں ابا تیرا نہیں بنیا؟
کٹھے ساں اسیں کالج وِچ دوئے
نہیں تینوں دسیا نا اوہنے، دسدا وی کیوں
میں کالجوں پھڑیا گیا
پیو میرے نوں غم کھا گیا
کٹ قید دو سال میں کم تے آ بیٹھا
کیہ کرئیے پر، وِچ للارن وڑی ہوئی اے
جھنڈا لال ہتھوڑا داتی چنگا چُک پِھرایا اساں جیہڑا رُوسوں آیا
‘‘جد رُوس پنجابے آوے گا اَن کَوڈی سیر وکاوے گا’’
پریاراں ساڈیاں لال رنگ دا پتہ نہ پایا
مینوں رڑک للاری پُت نوں،
پُچھو تاں ایہو دسن
‘‘کَومریڈ پیرس والی کمیون دا جھنڈا لال سی
لینن اوتھوں لیا،’’
وِچ وِچ ایہہ گل ہو جانی
‘‘اوہ جی لال لہُو مزدور دا ہویا’’
بندہ پُچھے تہاڈا چِٹّائے؟
میری رڑک نہ جاوے
خلافتیے اِک دسیا، تاشقندوں پڑھ جدوں اوہ ویڑھے وڑیا:
‘‘ہزاراں ورھیاں توں
جِتھے وی بھوئیں بھانڈا سانجھا کرن لئی خلقت رَلی او پُترا
لال نشان نشانی ہویا
مزدک خُرّم قرمط-
چڑھ منصور نوں ایہو اناالحق ہویائی’’
اِک واری جاندا اَکھ مار گیا:
‘‘ترے پَوڑیاں نی او للارِیا وِچ سروور لہن دِیاں
پہلی ساوی
دُوجی پِیلی
تریجی سُوہی پَوڑی نہیوں تختہ تخت ای
نانک لالو لال ہے…………’’
پروفیسر میرے
ایہہ مینوں سمجھ نہیوں آئی ہُن تائیں
رنگ صُفیانا کیہ اے گھیس بھیسلا
ایہہ صُوفی صُفیانے کون نیں
مامے جیہڑے منصور دے نیں
کرا ریسرچ کِسے مُنڈے کُڑی کولوں
‘بھائی جی شیڈ ذرا صُفیانا رکھیو’
پُرانا سُندے آئے آں
پیو میرے پُچھو تاں ایہو آکھنا:
‘‘صوفی صلح صفائی رکھدائے کاکا
رنگ دی کاٹ ماردائے
شوخا جو رب نوں بھاوندا نہ ہویا’’
‘‘تے مادھو لال حسین کیویں پھیر لال ہو گیا؟’’
اکھے ‘‘سِروں پیروں اوہ لاہ قلندر ہویائے، سُدائیا
صُوفی کدوں ہویا ای-’’
ہُن کیہڑا گریڈ قلندر کیہڑا صُوفی
کر کلاسیفائی پروفیسر میرے
چھڈ، دفع کر
ڈرائی کلِین کرا کوٹ تے پا، کیہ دسیئے تینوں