آہندی اے لنگھدی گھڑی
نی اڑِیو وَینی آں میں پئی،
باہوڑو
پھرولو مینوں
پڑچولو،
جُڑے جھلکار تُہانوں میریاں پِچھلیاں دی،
جو تھئی تُہاڈے نال اوہدی سار ہووے،
تے جو کردِیاں اپنے نال تے ہوراں نال پئیاں ہو
اوہدی وی،
ہاں سچ، نال تُہاڈے جو کرنی اے جائِیاں میرِیاں
اوہدی وی کوئی بو خشبو متے سُنگھ ای گِھنو