”اکھیاں پورھیتنیاں
آکھن پئیاں
آؤ ہُن لاہِیئے جال ایہہ جنجال مَل دا“
”پر کیویں؟
جال ایہہ وِچھیا اپنے آپ ای تے نہیں نا،
وچھایا تے سنگیاں ساڈیاں دِیاں
بانہِیں دا ای اے،
”نہ وچھیندے اوہ
تے نوکریاں نہ رہندیاں“،
”چھڈ کے ہتیا نوکریاں والی
مَل نُوں اُتھلّن دے آہرِیں جُٹدے
سوتے نویلے چانن دے پھُٹدے،
اَمَل ویہاری رات
دینہہ تھی وَیندی،
ستیا بانہِیں دی اُدھریندی
سانجھ ورت دی گلوکڑی
نینہل حال کھیڈیندی“