چیتے جیہناں نُوں آہیاں رُتاں لنگھیاں، اوہ تے
سَم گئیاں،
بُھلیاں مناں وِچ جیہناں دے ہورو ہور ہوئیاں
اوہناں اوہ رج سُنائِیاں
آہر ویہارِیں جُپن لئی تن من آل دوالے سُوتر ہوئے
سُتِیاں نُوں آئی جاگ تے اکھیاں مَل ویکھن،
ایہہ کِتھے آ گئیاں ہاں اساں؟
گھنیاں آکھیا چلو جو ہونی آہی ہو گئی
کیہ کرئیے ہُن، دُنیا تے رہنا تے ہویا،
وِرلیاں اوہ وی آہیاں
اپنی تک دا جیہناں نُوں پک رہیا
دُنیا آکھے، ایہہ کِرلیاں نیں