فرید بھنڈار

راتِیں کٹھے ہو جِتھے گل جھوہی1 اساں

پتہ لگا ایہہ تھاں ہُن تھان ہے وڈیاں کار وپاریاں دا

اوہناں ایہنوں ویتر

سُوٹ پلازے والا سوا کے پاؤنا اے،

لمّا پیا ہا پاسے چھپّر ہیٹھاں

پہرے دار اوہناں دا

سُندا ساڈی گھال2 صلاح

آ وِچ بیٹھا سنے بدُوک3 دے،

اساں آکھیا

چودھری بھُلیکھے نال ایتھے آ بیٹھے آں،

چلنے آں ہُن سانبھو تُساں جاء اپنی،

اکھے نہیں بیلیؤ

بیٹھو، کرو جیہڑی کرنی جے

اُٹھیا تے ساں تُہانوں اُٹھاون ایتھوں

پر سُن صلاح تُہاڈی میرے اندروں وی

ہانی تُہاڈا آ رلیا اے

میرے کول تے کرم1 وی کوئی نہیں اپنا،

میں مالک میئیں دی کر تسّلّا دیساں دِنے

جے اوہنوں سہنسا2 تھیا کوئی،

نہیں تے لاہ پہرہ پہراوا

تُہاڈے جیہے کِسے ننگ سنگ نال

جُڑ وَیساں

1- جھوہی= شروع کیتی- 2- گھال= پورھیا، محنت، مُشقت- 3- بدُوک= بندُوق-

1- کرم= اِک قدم مُربع زمین- 2- سہنسا= شک، شُبہ-