مَل ویہارے جو جایا جو جائی
تُھڑ سؤڑ وی نال ای اوہدے آئی،
مَلّ سنجوگ دے مچ مِسما کے
ہر جی اندر دُھکھنی میں دی لاؤندی اے
مُڑ تُھڑ سؤڑ دے ترَے تروڑ پڑھاوندی اے:
ناواں کماؤ
جے دِل نہیں تاں ناں بناؤ
اوہ وی نہیں تاں جوگی ہو جاؤ
کن پڑوان نشان ہویا ہُن نویں جُون دا،
چَینل دی چِنتا کیہی
اوہ تے مشہوری آپ چلاونا ہویا،
سو تُھڑ سؤڑ نوں چَون پنجَونا کری آون ای سمجھو
اصل اُپا جے اوہدا،
مُدّا
بے وساہی بے نکاحی نہیں مردی
اوہنوں ویاہو گھر وساؤ