فرید بھنڈار

(رات- قلعے وِچ پنڈت وِدیا ناتھ دی بیٹھک- ورمانی وزیر آیا اے-)

وِدیا ناتھ:        (اُٹھ کے) دھن بھاگ- اج وزیر صاحب آپ- ایس ویلے- کوئی اردلی گھلو ہا میں حویلی حاضر تھیواں -

ورمانی:         پنڈت جی- تُساں وِدیا ناتھ ہو- علم دے حاکم- اساں دُنیاداراں نوں کِتھاں نصیب ایہہ دولت- جی تے کریندا اے کوئی پل تہاڈے کول ہِکلیاں بہوں چا- دربار وِچ مِلن تے مِلن کوئی نہیں نہ ہوندا-

وِدیا ناتھ:        مینڈے کول تے نہ تہاڈے لائق کمرہ اے کوئی نہ کُرسی-

ورمانی:         کمریاں کُرسیاں کولوں جان چُھڈا کے تے آیاں تہاڈے کول-

وِدیا ناتھ:        ہو سکدائے اساڈا وی جی کریندا ہووے کدائیں ایہناں کوٹھرڑیاں کنوں جان چُھڈا کے حویلیاں دے رنگ ویکھوں -

ورمانی:         نہ حویلیاں ساڈیاں نیں نہ اوہناں دے رنگ-

وِدیا ناتھ:        سبھ کُجھ اوہدا اے جیہدا تخت اے- ایہو ای آکھنا ہا نہ تُساں -

ورمانی:         کُجھ وِل وِچ سوڑ آئی جاپدی اے اج- وِدیا ناتھ - تکلف چھوڑ- تُوں میں اِکٹھے جمے پلے آں - اِکٹھے کھیڈے آں - دس کیہ چاہیدا اے-

وِدیا ناتھ:        میں تہانوں تُوں نہیں آکھ سکدا- اوہ ویلا ہور ہا- اساں دوئے اوہ ہاں جو ایس ویلے ہاں - تکلف تے تُساں پئے کریندے او وزیر صاحب- دسو- ایس ویلے کیوں تکلیف کیتی جے ایس چوندی کوٹھڑی وِچ آون دی-

ورمانی:         پرسوں قلعے دے نال سفید حویلی تینڈے واسطے واندی ہو ویسی-

وِدیا ناتھ:        نہیں - میں ایتھے ای ٹھیک آں - تُسیں فرماؤ جو فرمانا چاہوندے او-

ورمانی:         وِدی مینوں مَنُوں آکھ - کدی اساں ایہناں ناواں نال اِکدوجے نوں بلیندے ہاسے-

وِدیا ناتھ:        اوس ویلے وی تہاڈی اکھ مینڈے سُوتر دیاں کپڑیاں تے رہندی ہئی تے مینڈی تہاڈے مخملی لباس تے-

ورمانی:         تینڈے پیو کول وی جام سرکار دی جاگیر آہی جیویں مینڈے پیو کول- تُساں آپ سوتر پایا، دال دلیا کھادا- تے کمائی اپنی نال مندراں تے مندر پوائے- تیرتھاں نوں سونے مڑھیا- اساں کباب قورمے کھادے مخمل پاتے- پر تُساں جو کیتا ٹھیک ای کیتا- نہ کرو ہا تے برادری تہاڈی وِچ وڈے وڈے گھر نیں شریکاں دے- تہانوں جام دے دربار وِچ ویکھ ای ناہے سکدے-

وِدیا ناتھ:        اوہ تے ہُن وی گھٹ کوئی نہیں کریندے- پر جے اساں مندراں تیرتھاں نوں نہ سواردے تے لوک جوگیاں ناتھاں دے مگر لگ کے تہاڈیاں دسترخانیاں توں کباباں قورمیاں دے طاق چا کھڑدے- ساڈے ہیٹھوں وی گدیاں چِھک کھڑدے پر……

ورمانی:         تُساں ہو تے اساں ہاں مہاراج- تُساں دائی ہو راج دی- دائیاں کنوں پیٹ تاں نہیں چھپایا ویندا-

(دروازے ول جھات کے پچھانہہ ویہندا اے جیویں ڈر ہوویس کوئی سُندا تاں نہیں پیا-)

وِدیا ناتھ:        کوئی نہیں فرماؤ تُساں - چُوہا اے-

ورمانی:         پالیا ہویائے؟

وِدیا ناتھ:        ہاں - گل باہر نہیں کھڑدا-

ورمانی:         درباری چُوہیاں دا اتالیق نہ مقرر کروں ایہنوں -

وِدیا ناتھ:        نہ- مُڑ مینوں اعتبار نہ رہسی ایہدا-

ورمانی:         ست ورھے لگے نیں تے پورا حرم- 121 بیگمات- جام صاحب دا جانشین نہ ہوون پاروں شریکاں دا بھار ودھدا گیائے- اخیر وڈی بیگم خیر جہاں سرکار ای اگے ہوئے- اج رات……

وِدیا ناتھ:        اوہ رات اے؟

ورمانی:         ہاں …… پر……

وِدیا ناتھ:        کرو، کرو-

ورمانی:         جے دھی ہو پئی تے……

وِدیا ناتھ:        دِھیاں وی رحمت ہوندیاں نیں

ورمانی:         میں حکومت دی گل پیا کرنا- سیاست دی

وِدیا ناتھ:        جِتھاں ایتنا چِر اُڈیکیائے کُجھ چِر ہور سہی- بُوہا تے کُھل گیائے

ورمانی:         جیویں کُھلیائے تیویں بند وی تھی سکدا اے- نہ آوے اوہ ویلا جدوں تخت تے کُڑی بہانی پوے سانوں تے اوہدے خاوند دے حُکم ہیٹھ دھرنی پوے سلطنت- نال اوہدے نِت بدلدیاں عاشقاں اگے وی اکھ نِیویں رکھنی پوے-

وِدیا ناتھ:        مُڑ کیہ سوچیائے تُساں

ورمانی:         سوچنا تے تُساں اے-

وِدیا ناتھ:        وقت قدرت دے ہتھ اے-

ورمانی:         قدرتی وقت نوں حکومت دی سیاست دے رُخ تے لیاون تہاڈے ہتھ اے- پُتر دی خوش بختی دا جشن وی تہاڈے دسے حساب تے ہونا اے تے دِھی دی نحوست دا خاتمہ وی-

وِدیا ناتھ:        والا جاہ مِیر ورمانی خان- اساں تے گیان دے داس آں - ہزار پُشتاں تھیں - جو علم سانوں دسیندا آیائے اختیار والیاں اگے دھریندے آئے آں - جو نقشہ مینڈے علم وِچوں ظاہر ہویا تہاڈے اگے پیش ہو جاسی-

ورمانی:         بُری گھڑی دا اُپا وی تہاڈا علم ای کر سکدا اے نا-

وِدیا ناتھ:        اِک حد تیکر- بندے دی سوچ دیاں حداں دا ناں ای علم اے-

ورمانی:         بالکل صحیح- اوسے علم کول اُپا اے ساڈا- مینڈا یقین اے تہاڈا علم ایس سلطنت دیاں حداں دی سمھال کر سکدا اے- بندے دی منشا نوں قدرت دی منشا نال میل سکدا اے-

وِدیا ناتھ:        مینڈی کوئی حیثیت نہیں سبھ پرَمپرا اے- پُستک ویکھناں -

ورمانی:         میں جیہڑے ویلے آکھو مُڑ آساں -

وِدیا ناتھ:        میں اطلاع کر دیساں -

ورمانی:         نہیں - میں آپ آوساں - وِچ کوئی تریجا نہیں ہونا چاہیدا- چُوہا وی نہیں - تہانوں اعتبار ہونائے اوہدے تے مینوں کوئی نہیں -

وِدیا ناتھ:        میں اوہنوں اندر کر لَیساں جیویں تُساں بِلی کوں اندر کر لیندے او-

ورمانی:         (ہسیائے) گل کرنی تہانوں آوندی اے اسیں تے تلواراں ای مریندے رہے آں -

وِدیا ناتھ:        گاٹے تلوار ای لاہوندی آئی اے

ورمانی:         ہاں پر اج گل دی وار اے- (ٹُر گیائے)

(اوہلا)