شِکھر ہاڑ نوں رلی اے ساون واء
آ باہر بیٹھاں،
اِک چِڑی اِک لالی اِک کبوتر
نہ کوئی چوہک نہ کوئی گُٹرگُوں
(ایہو ای ناں نیں اوہناں دے الاء دے ساڈے حساب سِر)
ویکھاں ترونہہ نوں،
کیہ صلاح اے پچُھاں،
گِچیاں پھیرن
اکھ سجی کدے کھبّی نال جاچن مینوں
کوئی سنیہا سدّا نیں، اِکے ٹھاک ورج ہے کوئی؟
سمجھ نہ آوے،
اُٹھیم تھالی چاول آن کیرے نیں موہرے،
اوویں ترِکڑ کَھلی اے اوتھے
جاپے لوڑ نہیں نیں،
اکھیں اوویں پئیاں ٹوہن،
پتہ ہونا اے کون اے ایتنی عمر ہوئی اے
ہر پھیرے وت جاچ ضروری ہوندی ہوسی،
اچیتیں پچُھ اُگھڑی
ایہہ1 لیایائے نال کہ ایہنوں ایہہ لیائیاں نیں؟
وکھ وکھ تھوک تریوے ہوئے
ایہہ جُوڑی کیوں اِک ڈُھکی اے؟
سہجے سمجھ رَلی
ٹھاک ورج2 ایہہ کِسے نویلے کیرے دی ہے
- ایہہ= کبوتر-2- ٹھاک ورج= کھانے دا سدّا-