فرید بھنڈار

پھَل چٹَم جاں کر گئے کِیڑے

گِٹکاں آتر اِک دُوجی دا مُونہہ ویکھن

تک رلی:

پچُھنیاں لنگھدیاں نُوں 

ہتھ پا ڈال نُوں بوجھے گھت جو لے جاندے نیں،

ویکھو

جیہڑا آوندائے جھات کے لنگھ جاندائے،

نہیں بھَینا

اوہا دسیسن

ٹوکریاں وِچ لد جو ویچن کھڑدے نیں،

لؤ،

آئے اوہ جھاڑ کے سٹیونیں سانوں 

آن دوائیاں رُکھ ترونک گئے

مار کے جھاڑو سانوں پاسے کر گئے نیں 

سُکیاں پتراں وِچ سٹ لائی نیں بھاء

دسیں نا ماسی اگن ہویا ایہہ کیہ اے''

''پچُھیو پانی نُوں''

سڑ سواہ ہو گئیاں تے دھریونیں مُڑ جھاڑُو

پے کسّی

گونہہ مُوتر وِچ دھا وگیاں 

''جَل باوا!

ایہہ کیہ بنیاں 

دسو اساں ہُن کیہ کرنائے''

''مِٹی دسیسی''

اُبت زِویں تے اگانہہ وگ گیا،

سُکیاں تے واء کُچھڑ چائیاں 

''اگ پانی مِٹی نوں مِل آئیاں ہو

دسو نا مُڑ کیہ کرنا جے''

''بھلا تھیا اوہ آپا ونجایا

چائی جُگو جُگ آئیاں جیہڑا

چڑھ ٹوکرے وکھر1 ہُن نہیں ہونا اساں 

مِل رِزماں سنگ گُوڑھ ہنیر

دھرت نویر2 اساں کرنی اے''

1- وکھر= وکاؤ مال، سودا-2- نویر= 1) نواں ویلا، 2) نواں ہوون، نوِینتا-