فُٹ پاتھ توں لنگھدائے جتھہ کالجوں نسیا
اِک کھلو گیائے
پرلے پار پلازے دے شیشے وِچ مُونہہ تک اپنا
وال سواردا اے
‘‘کیہ دِسیا ای’’ کولوں ریڑھی گنڈیری والا ہسیا اے
کنگھی کِھیسے ٹُنگدا چھوہر بولیا اے
‘‘ویکھو شیشہ لوایا نیں
باہروں اندر جھات اسیں نہ لیئے
اساں تے تاڑ لیائے
اپنے آپ چ ایہناں نوں
اندر بہہ کے سانوں باہر تاڑدیاں نوں اپنا آپ نہیں دِسنا’’
‘‘تُوں وی وال سوار لے’’
ہتھ پسار کَھلی منگدی مائی نوں ریڑھی گنڈیری والا آہندائے