کون پڑھدائے تہاڈیاں کتاباں
شاہ جی لِکھی چلو
پئے آکھو اَجے نہیں جمّے
اوہناں ہُن جَمنا وی نہیں
اگوں ہونیاں نیں ہور شراباں
شاہ جی لکھی چلو
پئے سوچو کوئی پڑھسی پڑھ کے خیال کرسی
کیہ ہویا کِیکن ہویا کیہ نہ ہو سکیا
متے گل دُوجے نال کرسی ‘‘آہرنہ کرئیے کوئی’’
دِن چڑھ گیا بُھلیاں خاباں
شاہ جی لِکھی چلو
لبھ ٹھوکو لفظ پرانے
ایتھے لہور دی پڑھی نہ جاوے
واڑو چَھچھ مُلتان دھگانے
ہُن اَگا ڈھک پربھانی کولوں کون آکھے
بھیوں پیو لونگ عناباں
لائی آؤ کلر وِچ لاباں
شاہ جی لکھی چلو
اسیں کہنے آں لگے رہو دھیانے
ناں بن گیائے ہور کیہ لینائے
دن کٹ لؤ ایس بہانے
پائی رکھو گھسیاں جراباں
شاہ جی لکھی چلو