فرید بھنڈار

جی دا جی کنوں وِچھڑن بھاویں ایویں اے

جیویں پانی کنوں زِویں دا

سِجھ دا دَھرت کنوں 

بھاویں جَگ تے جئیاں دا آون مینہہ دا آون اے

نِت وَسنا اجے وسیا نہیں

لُون تے لَون ہے، سانجھ ہے جُون جُون دی

‘‘اِکناں آٹا اگلا اِکناں ناہیں لَون’’

جد دا فرید نے سہی کرایائے کیہ جُڑیائے کیہ کُھسیائے

لون تے دان ہے جی دا جی نوں جیویں واء پانی اے

آٹا جوڑ وچھوڑیائے جیہناں لُون اوہناں دا کیہ منیائے کیہ رُسیائے

توں کہ آپے سِجھ ہیں آپے دھرتی ہیں

ایہہ ہنج دا لُون کتھاوں آیائے

کیہڑے پہاڑوں ڈھلیائے

کیویں نیل سمندر رلیائے

توں مینوں دسیا نہیں