ہَیڈ مالی آں مَیں
کُکڑ اپنا اے
گھر والی نوں شوق اے
کُکڑ کُکڑی شروع توں پالدی ہوئی
آنڈا دیسی ہُن لبھیاں نہیں لبھدا
افسر لے جاندے نیں
اوس بَھلی دا دِل تے سی مور اُتے
چلو مور نہ سہی چکور ای سہی
افسر دے گیائے سانبھ سنبھال کرو
اپر دینی سُو کِتے
ویکھو قدرتاں تُسیں
کُکڑ آیائے نیڑے
کھمب اُلاریو سُو
جھٹ پرانہہ ہویائے
میں سمجھیاں خورے ووضو توڑ بیٹھائے
لت کُنج کھلو پرے ہو آہندائے
‘‘اوہو
باہرلی اے، میم جاپدی اے، بھاویں ڈَب کھڑَب،
اوہ نہ ہووے ایویں،
آہو، چھڈو بانگ دیو’’