فرید بھنڈار

رات دی کر کر ہسیئے

ساڈا گول چونک وِچ گھاء بِسترا،

سُنیا ہا وڈیاں کنوں 

کلّا دو کلّا ہونا شہریں رب دا مسافر خانہ

راتیں پے وَینا اوہناں اوتھے،

ہُن فُٹ پاتھاں تے متھیؤ متھے مسِیتاں

پَلّے بُھلیکھے

خطبیو خُطبی بانگو بانگی

زیر زبر تے ڈانگو ڈانگی

سوتے1 جندرے وج گئے نیں

دینہہ دی کیہ دسیئے

چڑھدے سِجھ نال چڑھدے لیکھے

کلگی دھار کُڑَک چا بیٹھے

سَو سینکڑے کھرباں کیتے سیہہ2 سیہہ پاک پلِیتے

دِتے جیہناں کُس گئیاں،

ہماتڑاں پاء پڑھیاں

اوہڑدی اے تاں ایہا

کھول پھول کے ویکھئے اوہلے ورقے ہتھ چُپِیتے

1- سوتے= سؤن ویلے-2- سیہہ سیہہ= سیو سیو کے، (سیون= 1) کُکڑی دا آنڈیاں تے بیٹھن، 2) سِرجنا،3) خدمت سیوا کرن)-