میں لوڈھے ویلے گھر آیاں
تے نالدے حاجی صاب دا چوکیدار کھلوتا
دو ننگم ننگیاں کالیاں ککے والاں والیاں بالاں نوں پیا دبکے مارے
''کھوتا کُھوتا کوئی نہیں نس جاؤ
اب رپوٹ میں ٹھانے کرساں تواڈی
تم ٹھانے سی کھوتا لینا جا کے
جس ٹیم چتڑاں کے اپر چھتر وجسن آپے کھوتا مِل جاسی”
رووون ہاکا بال وڈیرا ترلے لوے پیا
نِکا ڈور بھوریا کول کھلوتا ویکھے
میں حاجی صاب دے چوکی دار نوں آکھیا
راجہ کھوتا چھڈ دے
آڈر نہیں جی
یار آڈر چھڈ تُوں، نِکے نِکے بال غریب نیں
ایہناں دا رُزگار اے
دُکھی دُکھی دا دارو ہوندائے، ایہہ وی تے مزدور بھرا نیں
اِک دُوجے دا خیال کرو کہ
او باتشاہو کئیں واریں چھوڑیائے
اساں تاں آپوں ڈنگر ہِک کے باہر کڈھ چھوڑیدے نیں
اج افسراں تک لیائے
اسیں کیہ کریئے ساڈا وی اکثر جیا جنت اے
یار افسراں دا وی آکھا پورا ای منیا کرو
اوہ آپنے جیہیاں دی رئی نہیں کردے؟
بس جی ماڑھے وس نہیں
افسراں نال تُساں گل کرو جے کرنی جے تے
چلو، کِتھے افسر تیرا؟
اوہ منیجر حاجی صاب نا
مینیجر صاحب! ایہہ جان دیو ہُن بالاں نوں
میں کُجھ اپنیت کُجھ رعب نال آکھیا
اوہ دوروں بولدا آیا
سَرجی بڑے بغیرت لوک جے
تُسیں نہ وِچ آؤ
روز ایہناں نال یبھنے آں پئی ایہناں پیواں نوں سڑکے سڑکے رکھو
گھا خراب وکھ کر جاندے نیں
لان چِ ٹوئے وکھ پا جاندے نیں
اُتوں مینہہ کنی دا موسم ہویا
حاجی صاب تے آہندے نیں تُسیں شُوٹ کردیو جیہڑا آوے
ویکھی جائیگی، ایہناں ماں دا لانگھا بنا لیائے سمجھو
''کدوں اسیں تے اج پھڑیجے آں'' نِکا بولیا
''اسیں پِچھے رہ گئے، جَن ور کلا بھج کے اگے ہو گیائے
حالے اوہنے مُونہہ ای اندر کیتا سی تے''
''ویکھاں
اگوں بولدا کِداں اے ڈھیکا جنور دا''
چلو بتھیری ہو گئی اے ہُن تے
میرا آکھ دینا تُسیں حاجی صاب نوں
''اوہ ٹھیک اے سَرجی
پر ساڈی وی کوئی ذمے واری اے''
چلو میں آپ اوہناں نوں آکھ لواں گا
تُسیں ایہناں نوں ہُن جان دیو مسکیناں نوں''
''کیہ گل ہوئی اے بِیرو''
میں مُڑ کے ویکھیا:
پتلی جیہی اِک بالڑی سِر پیروں ننگی
چھمک جیہی اِک ہتھ وِچ، گل پاٹا جھگا
میڈھیاں پروں پرار دیاں، سِر مِٹی رنگا
''کیہ گل ہوئی اے بِیرو؟''
اوس پُچھیا گھٹ للکاریا بُہتا
''چل تُوں کوئی گل نہیں رل پینے آں
رتا ڈک لیائے کوٹھی والیاں
ایہہ باؤ چُھڈیندائے''بِیرو بولیا
''ایہہ کون نیں رتے نوں ڈکن والے
بھوئیں دی سنگھی نونہہ کیوں دِتی بیٹھے نیں
کوٹھیاں چا کے سِراں تے کیوں نہیں دھر لیندے''
''چھڈ توں جا ہُن ہو گئی اے گل''
''ترلے نال نہیں اساں چھڈیندے رتا بیرو
مُڑ وی سانوں ایسے باؤٹکرنائے؟
کل ایہدی کوٹھی جا وڑیا تاں ہور کوئی باؤ لبھساں پئے''